Welkom op de Avond van de Archeologie (introductie tekst door Niels Sverlow)
Beste bezoekers, jongens
en meisjes, welkom op 'de avond van de Archeologie'
Archeologie
spreekt tot de verbeelding. Opgravingen in het tropisch regenwoud en
mummies in graftombes, het is een avontuurlijk gegeven. Maar
archeologie is ook een wetenschap die via minutieus onderzoek een
beeld wil krijgen van het verleden. Hoe was het leven tijdens de
laatste ijstijd? Er lopen mammoeten rond en de eerste mensen
schilderen paarden en bizons in grotten als Cauvet en Lascaux. Toch
willen archeologen meer dan alleen beschrijven. Waarom veranderen
dingen? Wat is de relatie tussen economie, cultuur en macht? Waar,
wanneer en waarom is religie ontstaan? Het zijn maar enkele van de
vele vragen die ze stellen.
Archeologie
is een beetje geologie, chemie, antropologie, sociologie en
geschiedenis. Het ligt op de grens van Humane Wetenschappen en Exacte
Wetenschappen. De nadruk ligt op materiële cultuur. Wat kunnen
dingen (ruïnes, stenen werktuigen en afval uit een keuken van een
middeleeuwse herberg) ons leren? Je vindt zwaarden, munten of grote
steencirkels en je vraagt je af 'wat is hier gebeurd en waarom?'
Het doet
denken aan 'Crime Scene Investigation'. Een sigarettenpeuk, een
verschoven tapijtje, een glas met vingerafdrukken. De agenten in deze
series zien een heel verhaal als ze een kamer binnen komen.
Archeologen zijn ook detectives. Wat vertellen materiële dingen ons
over de samenleving? Als we vandaag iets onder-zoeken gebruiken we
vooral tekst, krantenartikelen, boeken... Waarom eigenlijk? Gaat er
zo niet veel aan ons voorbij?
Dit project
is een oefening in 'kijken'. Je omgeving zien als bron. Welke sporen
laat je na? Hoe bepalen spullen ons gedrag en ideeën? Wie je bent
komt niet alleen door opvoeding, onderwijs of godsdienst maar ook
door je gsm, Facebook of je fiets.
Archeologie
staat niet stil. De eerste archeologen waren avonturiers op zoek naar
goud en mummies. Vandaag brengen we alles nauwgezet in kaart. Er
wordt gegraven met vragen in het achterhoofd als 'waar, wanneer en
waarom is landbouw ontstaan' en 'hoe hebben de eerste staten zich
ontwikkeld'. Archeologie is een wetenschappelijke discipline
geworden. Er is soms discussie. Onenigheid over de juiste methode. Zo
zijn er processuele, post-processuele, cognitieve of experimentele
archeologen. Deze laatste gaan helemaal op in hun vak. Door te leven
als holbewoners of Romeinen hopen ze de overblijfselen die ze vinden
beter te begrijpen. Etno-archeologen bezoeken eskimo's, aboriginals
en bosjesmannen. Hun collega's zijn het hier niet mee eens. Zij
vinden de vergelijkingen gevaarlijk, te dromerig. Wat vind jij?
Het doet me
denken aan een voorval deze zomer. Naast het huis in Zeeland ligt een
kleine houtzagerij. Midden in het groen. Ze moet de openhaard van
hout voorzien. Ik was er al een tijd niet geweest. Takken en stammen
hadden zich opgestapeld. Ik heb een middag staan zagen en klieven. Er
overviel me een gevoel van ontzag. Dit hebben mensen in het verleden
ook gedaan. De eerste boeren, vikingen. Tenslotte zag ik
indrukwekkende schepen gebouwd worden op de werven en kades van
Amsterdam. Ik vertel in de les geschiedenis over het koloniaal
imperium van de VOC in de 17de eeuw. We gaan er nogal snel en
theoretisch overheen. Ik besefte nu pas, worstelend met het hout, wat
voor project de bouw van zo'n schip geweest is. Je moet het in je
handen hebben. Zagen en timmeren. Pas dan voel je als historicus waar
het over gaat. We zitten vandaag knus aan onze centrale verwarming.
We draaien aan een knop en het wordt warm. Ik ben niet tegen
vooruitgang en technologie. Maar we zijn wel iets aan het verliezen.
Al houthakkend besef je wat een uitdaging het geweest is om in de
Middeleeuwen droog en warm te blijven.
Ik raap een
zware tak van de grond. Er klinkt een luid gezoem, het hout beweegt
en er komen allemaal beestjes uit: wespen, duizendpoten en oorwormen.
Ik schrik. Iets zegt me instinctief dat dit vies en gevaarlijk is. Ik
heb er geen controle over. Het is iets oud. Mijn initiële angst gaat
over in verwondering. Onder de rottende stammen, in de donkere
vochtige aarde, bevindt zich een stad vol krioelende, etende,
slapende beestjes. Ze verteren langzaam het hout. Hier hebben
middeleeuwers ook tegen gevochten. Ik moet denken aan hun negatieve
beeld van de aarde. Zo gek is het niet. Het contrast tussen licht en
donker, droog en nat. De dreiging die er van uit gaat. Deze zomer in
de houtzagerij stond ik even oog in oog met het middeleeuwse
wereldbeeld. Vandaag is alles theoretisch en virtueel. We kijken naar
televisie en computerschermen. Hoog tijd om zelf stenen speerpunten
te maken en katten te mummificeren. Archeologie moet je voelen.
Vanavond
worden jullie ingewijd in de wereld van de archeologie. Er is heel
wat te beleven. Bereid je voor op woestijnen, bergen en eilanden in
de Stille Oceaan. Volg de pijlen. Vijftien archeologische teams nemen
je mee naar het Paaseiland, Stonehenge, Nazca, Antwerpen, Skara Brae,
X'ian en nog veel meer.
Je kan
speerpunten en grotschilderingen maken, kippenbouten mummificeren,
beelden aanbidden of een villa bezoeken in Pompeii aan de vooravond
van de uitbarsting van de Vesuvius.
Wees vooral
kritisch en stel vragen. Hoe gaan archeologen te werk? Hoe weet je
wat de functie van een voorwerp geweest is? Wat blijft er van je
eigen leven over? Wat zullen archeologen vinden over 5000 jaar? Hoe
zal ons museum eruitzien? We wensen je een boeiende en spannende
avond toe.
Leerlingen
en leerkrachten van 6 Humane Wetenschappen.